Autoprocesso nel buio

Certe notti uccidono il sonno

rendendoti schiavo dei pensieri.

Ti fanno rivivere momenti passati.

Immaginare attimi futuri.

fino all’alba ti torturano

come se fossero soldati di un battaglione nemico,

professori di rigide commissioni d’esami,

giudici supremi.

Ti fanno dimenticare che la forza del presente

è un avvocato molto potente.

Trascinandoti nei loro abissi ti accusano.

Così ti processi in prospettiva e retrospettiva.

Ti condanni, ti assolvi senza renderti conto che fai tutto da solo.

Provi una paura sincera e profonda.

Ma quando la luce illumina il cuscino,

dimentichi la sentenza di merito

rinviandola al sonno.

E poi…

Poi suona la sveglia e ti prepari per andare al lavoro.

Kristina Blushi WIP EDIZIONI 2012

AUTOPROCES NË ERRËSIRË

Ka netë që ta vrasin gjumin Dhe në skllav të mendimeve
Të shndërrojnë. Ec ti marrësh Me mend pastaj çastet që pas
Do vijnë. Të torturojnë deri në agim Sikur të ishin ushtarë armiq, Profesorë të rreptë në provime, deri dhe Gjykatës të lartë. Të del nga mendja se forca e sotme Është avokati më i fuqishëm, Të tërheqin në humnera dhe
Të akuzojnë sërish. Kështu procesi I dyanshëm si padshur ka trokitur. Të dënojnë, të falin pa e kuptuar Se gjithçka e bën vetë, i zhytur Në frikën e thellë të sinqeritetit. Por kur drita bie mbi jastëk, E harron vendimin në fjalë Dhe gjumit ia përcjell.
Më pas… Më pas bie zilja, ti përgatitesh
Për të dalë diku jashtë, se Natyra të ndjell.

@ Arjan Th. Kallço